سوکیت – بیت کوین یک ارز دیجیتال است که به صورت مجازی ساخته شده و کسی آن را کنترل نمی‌ کند و مانند پول نقد، به صورت چاپ شده نیست و برای انجام معامله و پرداخت در شبکه‌ای خاص (به نام بلاک چین) متشکل از کامپیوترهای زیادی در سراسر جهان نقل و انتقال می‌ شود. قابل ذکر است که بیت کوین، هنوز توسط بیشتر دولت‌ها به طور رسمی به عنوان پول شناخته نشده است و و کنترل سیستم به دست خود کاربران و از طریق فن‌آوری جدیدی به نام بلاک چین (Blockchain) انجام می‌پذیرد. یکی از دلایل اهمیت بیت کوین، جایگاه آن به عنوان اولین ارز مجازی بدون کنترل متمرکز، توسط بانک‎‌ها یا بانک های مرکزی است.

پس از بحران اقتصادی بزرگی که در سال ۲۰۰۷ در سراسر دنیا فراگیر شد، بسیاری از افراد سعی کردند نظام مالی حاکم را به کمک فناوری بهبود دهند. پیش از آن به دلیل عدم اطمینان افراد، فناوری وارد بحث‌های مالی، حسابداری، پرداختی، بورس و بیمه نمی‌شد؛ اما به تدریج کسب و کارهایی شکل گرفتند که ثابت می‌کردند کارهای بانکی لزوما نباید متکی به بانک‌های رایج حقیقی باشند. در سال ۲۰۰۹، بیت کوین به وسیله شخص یا گروهی که خود را با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو معرفی کردند، ایجاد شد. بیت کوین ابتدا به عنوان یک سیستم پرداختی که بر پایه منطق ریاضی کار می‌کند، مطرح شد. ایده اصلی بوجود آمدن بیت کوین، ایجاد ارزی مستقل از مدیریت مرکزی بود که امکان انجام  تراکنش‌های مالی را بلافاصله و با کارمزد بسیار کم فراهم می‌کند. شاید به همین دلیل است که هنوز هم هویت سازندگان اولیه بیت کوین، بر همگان پوشیده است، هر چند همیشه گمانه‌زنی‌ها و ادعاهایی در این رابطه مطرح بوده است.

تعداد بیت‌ کوین‌ها محدود است. فقط ۲۱ میلیون بیت کوین در شبکه وجود دارد که پس از اینکه همگی آن‌ها در فرآیند ماینینگ استخراج شوند، تمام می‌شوند و تراکنش‌ها با خرید و فروش بیت کوین‌های موجود ادامه خواهند یافت. همین امر باعث گران‌تر شدن تقریباً همیشگی بیت کوین می‌شود. زیرا عرضه آن محدود است ولی تقاضای آن می تواند نامحدود باشد. با این حال، هر سکه بیت کوین می‌تواند به بخش‌های کوچک‌تری نیز تقسیم شود که کوچک‌ترین واحد آن ۱۰۰ میلیونیم یک بیت کوین می‌باشد و ساتوشی نام دارد. انجام تراکنش با بیت کوین، بدون کارمزد، یا با کارمزد بسیار کمی صورت می‌گیرد. البته بدون پرداخت کارمزد، فرآیند دریافت نهایی مبلغ انتقال داده شده، ممکن است بسیار کند و به صورت غیرقابل باوری با تاخیر باشد. در نتیجه در حال حاضر برای انجام سریع تراکنش ها عملاً مجبور به پرداخت کارمزد هستیم. این کارمزدها هم بخشی از جایزه ماینرها می‌باشد که به آن‌ها انگیزه می‌دهد تا تراکنش دارای کارمزد را زودتر از تراکنش بدون کارمزد مورد بررسی و تایید قرار دهند. به طور کلی کارمزدهای تراکنش‌های بیت کوین بسیار کمتر از ۱ درصد می‌باشند. در نتیجه کارمزدهای بیت کوین به مراتب کمتر از کارمزدهای ۳ تا ۵ درصدی ویزا کارت و مستر کارت یا پی پال می‌باشد.

کیف پول بیت کوین

بیت کوین هم مانند پول نقد، در کیف پول نگهداری می‌گردد؛ اما با این تفاوت که نگهداری بیت کوین در کیف پول، به صورت دیجیتال انجام می‌شود. با این وجود شما عملا خود سکه بیت کوین را در جایی ذخیره نمی‌کنید؛ بلکه در واقع کلیدهای دیجیتالی را ذخیره می‌کنید که به آدرس‌‌های کیف پول شما دسترسی دارند و یا تراکنش‌های شما را امضا می‌کنند و همه این اطلاعات که تضمین کننده مالکیت و مدیریت شما بر روی بیت کوینی که دارید هستند، در کیف پول بیت کوین شما ذخیره می‌شوند. می‌توان به یکی از روش‌های زیر برای خود کیف پول ایجاد نماید:

• کیف پول‌های آنلاین که برخی از آن‌ها با استفاده از اپلیکیشن، بر روی کامپیوتر یا موبایل نصب می‌شوند و برخی از طریق وب‌سایت‌هایی مانند blockchain.info و bitcoin.com در دسترس قرار می‌گیرند.
• کیف پول‌های آفلاین که بعضی از آن‌ها، بدون استفاده از اینترنت روی کامپیوتر نصب می‌شوند و یا کیف پول‌های سخت افزاری مانند کیف پول‌های لجر (ledger).

برای انتخاب یک کیف پول مناسب، یک فرد باید انتظارات خود را از کارکرد یک کیف پول، اولویت‌بندی نماید. در ادامه، بعضی از امکاناتی که از یک کیف پول مناسب انتظار می‌رود عبارتند از قیمت (یا هزینه)، امنیت، پایداری یا قابلیت اعتماد، در دسترس بودن، کاربرپسند بودن و سهولت استفاده. با توجه به این که هر کیف پول، نقاط ضعف و نقاط قوت مخصوص به خود را دارد، بهتر است کیف پولی را انتخاب کنید که ترکیب مناسبی از ویژگی‌های بالا را دارا باشد. در ادامه انواع کیف پول بیت کوین را بررسی می‌کنیم. تمام اطلاعات و تاریخچه تراکنش‌های مالی و پرداختی یک کیف پول، در دفتر کلی عمومی به نام بلاک چین ذخیره می‌شوند و معاملات یک شماره کیف پول بیت کوین برای همه کاربران قابل نمایش است و هر کسی می‌تواند درستی تراکنش‌های یک فرد را در بلاک چین مشاهده نماید. بدین ترتیب به دلیل شفافیت در تراکنش‌ها، امکان سو استفاده مالی در شبکه بیت کوین بسیار کم است؛ اما در عین حال به دلیل همین مخفی بودن هویت افراد و همینطور عدم وجود یک شخص سوم نظارت کننده بر تراکنش‌ها، اشخاصی از طریق بیت کوین دست به اعمال خلاف قانون مانند خرید و فروش مواد مخدر و غیره می‌زنند و امکان ردگیری هویت آن‌ها وجود ندارد.

آدرس کیف پول بیت کوین یا به اختصار آدرس بیت کوین، یک زنجیره ۲۶ تا ۳۵ کاراکتری متشکل از حروف و اعداد است که با عدد ۱ یا ۳ شروع می شود. “۱BoatSLRHtKNngkdXEeobR76b53LETtpyT” یک نمونه آدرس بیت کوین می‌باشد. این آدرس‌، به صورت بارکد نیز نشان داده می‌شوند تا با این روش، احتمال بروز اشتباه به حداقل برسد. کیف پول‌های بیت کوین در اشکال متعددی ساخته شده‌اند. به طور کلی و خلاصه پنج نوع کیف پول وجود دارد:

• کیف پول‌ دسکتاپ
• کیف پول اپلیکیشن موبایل
• کیف پول آنلاین
• کیف پول کاغذی
• کیف پول سخت‌افزاری

با این حال، همه انواع کیف پول در دو گروه کلی جای می‌گیرند: کیف پول‌ سرد (Cold Wallet) و کیف پول گرم (Hot Wallet). منظور از کیف پول گرم، کیف پولی است که به شکلی به اینترنت متصل و  آنلاین باشد. کیف پول آنلاین (و‌ب‌سایت‌ها)، کیف پول موبایل و کیف پول دسکتاپ که قابلیت اتصال به اینترنت را دارند، جزو انواع کیف پول‌های گرم به شمار می‌روند. سرویس‌های بیت کوینی که استفاده از آن‌ها، کاربر را قادر به پرداخت آنی در کیف پول می‌سازد، اغلب جزو کیف پول‌های گرم هستند و با این‌ که استفاده از این نوع کیف پول‌ها معمولاً بسیار آسان می‌باشد، ریسک هک شدن آن‌ها زیاد است. بنابراین به دلیل آن که اغلب سیستم‌ها دارای نقاط ضعفی می‌باشند که هکرها می‌توانند از طریق این ضعف‌ها، آن ها را هک کنند و بیت کوین‌های داخل کیف پول را سرقت کنند، استفاده از این نوع کیف پول‌ها ریسک بیش‌تری را برای صاحب کیف پول ایجاد می‌کند. بنابراین از نظر بسیاری، استفاده از کیف پول‌های گرم امنیت لازم را ندارد و توصیه می‌شود در کیف پول‌های گرم، فقط مقادیر محدودی از بیت کوین فقط برای پرداخت‌های آنی نگهداری شود و از نگهداری مقادیر زیاد بیت کوین در این نوع کیف پول‌ها پرهیز شود.

منظور از کیف پول سرد، کیف پول بیت کوینی می‌باشد که به صورت آفلاین کار می‌کند و متصل به اینترنت نیست. کیف پول سخت‌افزاری و کیف پول کاغذی، از جمله کیف پول‌های سرد می‌باشند. به دلیل امنیت بالای این نوع کیف پول، افراد متخصص معمولاً از کیف‌های پول سرد برای نگهداری مقادیر بالای بیت کوین استفاده می‌کنند. کیف پول سرد به این دلیل امنیت بیش‌تری نسبت به کیف پول گرم دارد که به اینترنت متصل نیست و امکان هک شدن آن نیز وجود ندارد.

کیف پول‌های اینترنتی، کلیدهای خصوصی یا همان بیت کوین‌های یک کاربر را از طریق اینترنت در کامپیوتر (یا همان سرور) دیگر ذخیره می‌کنند. این نوع کیف پول‌ها، سرویس‌های متعددی ارائه می‌کنند و برخی از آن‌ها به کیف پول‌های نصب شده روی موبایل یا دسکتاپ نیز لینک می‌شوند تا کیف پول را در تمام دیوایس‌ها در اختیار کاربر بگذارند. مزیت کیف پول‌های آنلاین نسبت به سایر کیف پول‌ها این است که این کیف پول‌ها در هر مکانی قابل استفاده می‌باشند. با این حال این کیف پول‌ها، مشکل بزرگی هم دارند؛ اگر تمام نکات ایمنی در استفاده از این گونه کیف پول‌ها رعایت نشود، وب سایت مربوط به کیف پول، قادر به دسترسی به بیت کوین‌های کاربران خود می‌باشد و این امر یعنی باز بودن راه سوء استفاده یا هک شدن وب سایت و از دسترس خارج شدن بیت کوین های کاربران. پس در هنگام استفاده از کیف پول های آنلاین لازم است، به ریسک‌های آن نیز توجه شود.

تولید و تراکنش بیت کوین

بیت‌ کوین‌ها مانند پول نقد چاپ نمی‌شوند بلکه طی فرآیندی به نام ماینینگ (Mining) یا استخراج بیت کوین، توسط کاربرانی به نام ماینر (Miner) تولید می‌گردند. تراکنش‌های شبکه بیت کوین به وسیله کاربرانی تایید و در یک دفتر کل عمومی به نام بلاک چین ثبت می‌گردند. در واقع در فرآیند ماینینگ، ماینر با باز کردن کد یک بلاک، به تراکنش‌های انجام شده در بلاک‌های بلاک چین، دسترسی پیدا می‌کند و آن‌ها را برای سایر کاربران به نمایش می‌گذارد یا به عبارت دیگر آن را تایید می‌نماید. شکستن کد بلاک، با حل کردن مساله ریاضی بسیار پچیده و دشواری انجام می‌شود و اولین ماینری که مساله را حل کند، قادر خواهد بود به بلوک بعدی زنجیره بلوک (بلاک چین) برود و مقداری بیت کوین جدید یا استخراج شده را به عنوان جایزه دریافت نماید. این روند به صورت یک زنجیره ادامه می‌یابد تا تمامی بیت‌ کوین‌ها استخراج شوند. در نتیجه همیشه برای تایید تراکنش‌های بیت کوینی انگیزه وجود دارد زیرا برای هر گونه تایید تراکنش‌ها در بیت کوین، جایزه ای وجود دارد که همانا تولید و به دست آوردن بیت کوین‌های جدید توسط ماینرها می‌باشد. بدین ترتیب هر فردی که به اینترنت و سخت افزار کامپیوتری مناسب، که ممکن است بسیار گران و تخصصی باشد، برای استخراج بیت کوین دسترسی دارد، قادر به شرکت در انجام فرآیند ماینینگ خواهد بود.

تراکنش بیت کوین به معنی انتقال پول، میان دو کیف پول بیت کوین می‌باشد که اطلاعات این انتقال در بلاک چین ثبت می‌شود و همانطور که قبلاً گفتیم، توسط همگی کاربران قابل مشاهده و بررسی می‌باشد. همانگونه که قبلا گفته شده، بلاک چین از واحدهای کوچک‌تری به نام بلوک تشکیل شده است که به صورت زنجیره به یکدیگر متصل هستند. برای تایید شدن یک تراکنش، تراکنش‌ها باید در یکی از بلوک‌های بلاک چین، که طبق قوانین سخت‌گیرانه‌ای رمزنگاری شده‌اند، دسته‌بندی شوند و توسط ماینرها به تایید برسند تا اطلاعات معاملات، در بلاک چین ثبت شوند. به این ترتیب، با این که خود تراکنش در چند ثانیه انجام می‌شود، تایید شدن آن می‌تواند از چند دقیقه تا چندین روز به طول بیانجامد و با پرداخت مقداری کارمزد، این کار سریع‌تر انجام می‌پذیرد. با ایجاد یک کیف پول بیت کوین، دو کلید رمزنگاری شده به نام کلید عمومی (Private Key) و کلید خصوصی (Public Key) نیز ساخته می‌شوند و هر دوی این کلیدها مجموعه‌ای از اعداد خاص می‌باشند که از نظر ریاضی به یکدیگر مرتبط هستند. هم‌زمان با این مرحله، یک آدرس کیف پول نیز ایجاد می شود که این آدرس نیز با کلیدهای خصوصی و عمومی در ارتباط ریاضی پیچیده می‌باشد. کلید خصوصی، یک زنجیره (String) متشکل از ۵۲ حرف (حروف کوچک و بزرگ) و اعداد است. به عنوان نمونه، ‘B221d9dbb083a7f33428d7c2a3c3198ae925614d70210e28716ccaa7cd4ddb79’ می‌تواند یک کلید خصوصی باشد. کلید عمومی، یک داده ۲۵۵ بیتی (واحد حافظه کامپیوتری که هر ۸ کاراکتر آن یک بایت است) می‌باشد و افرادی که از آدرس کلید عمومی صاحب کیف پول، مطلع هستند می‌توانند درستی امضایی که دارنده کیف پول با استفاده از کلید خصوصی، در تراکنش‌ها استفاده می‌کند را تایید کنند.

خرید بیت کوین در ایران

شما از  ایران نیز می توانید خرید بیت کوین و ارز دیجیتال انجام دهید، شما می توانید با در اختیار داشتن کارت های اعتباری خود از جمله مسترکارت و ویزا، اقدام به خرید بیت کوین از سایت ها کنید و یا از هر سایتی خرید ارزی خود را ثبت کنید. شما حتی می توانید بیت کوین را به صورت ریالی خرید کنید، بله درست شنیده اید! با استفاده از بخش پرداخت بین المللی سوکیت، شما فقط با ثبت سفارش و پرداخت معادل ریالی مبلغ مورد نظر، بیت کوین خود را دریافت می کنید.

اتریوم و بیت کوین

اتریوم و بیت کوین، هردو بر تکنولوژی بلاک چین متکی هستند، سیستمی که در آن تراکنش‌ها نه به وسیله بانک مرکزی یا یک موسسه، بلکه به وسیله شبکه‌ای غیرمتمرکز از کاربران ارز رمزنگاری شده ثبت و تایید می‌شوند. برای ایجاد انگیزه در کاربران جهت تایید تراکنش‌ها در شبکه بلاک چین، به آن‌ها اجازه داده می‌شود تا بیت کوین یا اتریوم‌های جدید را استخراج کنند و ثروت بدست آورند. تعداد همه بیت کوین‌هایی که امکان استخراج شدن دارند، به ۲۱ میلیون عدد محدود می‌شود که در حال حاضر، ۱۶ میلیون بیت کوین استخراج شده است و در حال استفاده است.

اتریوم در سال ۲۰۱۴ با هدف ساخت یک بلاک چین هوشمند‌تر راه‌اندازی شد. برای نمونه، قابلیت‌های قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم ساخته شده‌اند، و تا زمانی که توافقات یا شرایط قراردادی برآورده شوند، به تراکنش‌ها اجازه انجام شدن می‌دهند. برای نمونه فرض کنید شما یک فرد توسعه‌دهنده (برنامه نویس) را با شرایط معین برای یک بلاک چین استخدام می‌کنید. قرارداد ساخته شده در اتریوم تضمین می‌کند که بدون نیاز به موسسه واسطه یا مجموعه قوانین نظارتی بر روی قرارداد، برای تایید تراکنش، با انجام تعهدات مورد توافق توسط برنامه نویس، انجام پرداخت به وسیله اتر برای برنامه نویس انجام شود.